1992 yılında kayıpların bulunması için kurulan Yakınlarını Kaybetmiş Aileler Derneği, bir otobüs alarak, kayıp kişilerin fotoğraflarını yapıştırıp adına ‘Umut Otobüsü’ koydu. Daha sonra da yurttaşların desteğiyle bütün il ve ilçeleri gezerek kayıpların fotoğraflarını gösterdi, stantlar açtı. Yurttaşların kayıplara karşı bilinçli olmasını sağladı, unutulmasını önledi. Bu sayede 1800’e yakın aralarında çocukların da bulunduğu kişinin bulunmasına aracı oldu.
KRİZ MAĞDURU
Oğlu kaybolan bir baba tarafından kurulan dernek yıllar sonra umudunu kaybetmeye başladı. Televizyon programları ve sosyal medya ile kayıp yakınları artık dolaşan otobüste değil de buralarda umutlarını aramaya başladı. Ailelerin ve hayırseverlerin desteği de azalınca halkın ilgi odağı olmaktan ayrıldı. İlk olarak büyük olan araç küçültülerek umut aramaya devam etti. Son yıllarda yaşanan ekonomik kriz de dernek yönetimini sıkıntıya soktu. Şoföre ödeyecek maaş bulamayan dernek başkanı Zafer Özbilici, araca yakıt alamayacak duruma kadar geldi. Pandemiyle birlikte aracı parka çekmek zorunda kaldı.
UMUDUMUZU YİTİRDİK
Yakınlarını Kaybetmiş Aileler Dernek Başkanı Zafer Özbilici, “ Yıllardır Türkiye’nin bütün illerinde sokaklarında kayıp yakınlarının umudu olduk. 1800’e yakın kaybın bulunmasına aracı ettik. Kayıplarla ilgili devletin kurumlarının çalışmasına yardımcı olduk. Vatandaşların kayıplar için bilinçlendirdik. Projemiz ödül dahi aldı. Ancak, pandemiden sonra yaşadığımız ekonomik kriz bizi etkiledi. Umudumuz tükendi. Bir şööför dahi tutmayı bırakın yakıt parasını dahi bulamaz duruma geldi. Kayıpların aileri sosyal medya ve televizyon programlarında da umut arayışını sürdürünce artık etkimiz azaldı. Mecburen kayıpları aramayı bıraktık. Tekrar yollara çıkmak kayıpların bulunmasına aracı etmek isterdik ama maddi imkânsızlıklar yüzünden araç artık park halinde bekliyor” dedi.
BAKANLIK AÇIKLASIN
6 Şubat depremlerinin birinci yıldönümü yaklaşırken halen kayıp olan yurttaşların bulunduğunu hatırlatan Hatay Milletvekili Nermin Yıldırım Kara, Bakanlıktan açıklama yapmasını istedi.
Kara, “Hatay’da ve depremden etkilenen diğer illerimizde, yüzlerce vatandaşımız kayboldu. Biz bu konuyu meclis gündemine getirdik. Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının paylaşmış olduğu verilere göre, Hatay’da 211 yurttaşımız kayıp. Ancak yurttaşlarımızdan gelen bilgiler bu sayının çok daha fazla olduğunu işaret ediyor. Bu sayının içinde ne yazık ki çocuklarımız da bulunuyor. Bizimle irtibata geçen yakınları, neredeyse bir yıldan beri çocuklarının kayıp olduğunu söylüyor. Sadece Antakya’daki Rönesans Sitesi’nde ikamet eden 6 evladımıza halen ulaşılabilmiş değil. Yine Antakya’da, İlke Sitesi’nde 4 çocuğumuz kayıp. Ancak birkaç gün önce Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığından yapılan açıklamalara göre, 6 Şubat depreminden bu yana bir tane bile kayıp çocuğumuz bulunmuyor. Hiçbir kayıp çocuğumuz yoksa, Rönesans Sitesi’ndeki 2 yaşındaki Esila, 1 yaşındaki Mehmet Akif Koşar, Kahramanmaraş, Ebrar Sitesi’ndeki 3 yaşındaki Alya Dua Kılınç, Antakya İlke Apartmanı’ndaki 8 yaşındaki Ebrar ve 4 yaşındaki Cansu Erva Dönmez nerede? Bu evlatlarımızın ailelerine herhangi bir bilgi verildi mi? Madem hiçbir kayıp çocuğumuz yok. Aileler neden 11 aydır çocuklarını arıyor? Bakanlığın bu sorulara yanıt vermesini talep ediyoruz” dedi.
